Współtwórca: Takashi Nagasaki;
Koordynacja: Macoto Tezka;
Współpraca: Tezuka Productions.

Czy maszyna może czuć? Czy może jej być przykro, gdy straci kogoś bliskiego? Czy ma sumienie i czy jest zdolna zabić? Autorzy PLUTO już niejednokrotnie stawiali przed czytelnikami te pytania, ale z tomu na tom nabierają one nowego wydźwięku. Oprócz samych uczuć robotów w serii ważną rolę grają również ludzkie zachowania wobec mechanicznych stworzeń. Ludzie, jak Profesor Ochanomizu, są w stanie z zapałem próbować reanimować sztucznego psa. Inni - z zimną krwią zatłuc człowiekokształtną maszynę.

Rozwój technologiczny zawsze niesie ze sobą zmiany społeczne i ekonomiczne. Pojawia się zapotrzebowanie na nowych specjalistów, ale jednocześnie niektóre zawody zanikają. Maszyny ułatwiają życie jednym, ale koszt ich pracy bywa niższa niż ludzi, przez co niektórzy tracą zatrudnienie. Dlatego też sytuacja robotów w świecie PLUTO przypomina tę, w jakiej znajdują się imigranci w naszej rzeczywistości. Są tanią siłą roboczą, która nie zawsze jest traktowana na równi z resztą społeczeństwa. Niektórzy cieszą się z ich obecności, ale są i tacy, którzy szczerze ich nienawidzą.

Pluto to opowieść bazująca na jednym z najbardziej znanych dzieł Osamu Tezuki - Atom Żelaznoręki, współczesnej historii Pinokia, w której rolę drewnianego chłopca odgrywa robot. Tytułowy Atom stał się popkulturową ikoną. Na całym świecie można kupić różne gadżety z nim związane, a w Hollywood wyprodukowano film bazujący na jego przygodach. Jednak to nie on jest głównym bohaterem Pluto. Historia skupia się na postaciach drugoplanowych, głównie robotach zastanawiających się nad swoim człowieczeństwem, efektem czego jest opowieść duchem bliższa Łowcy Androidów niż bajce pt. Pinokio.

* * *

Atom Żelaznoręki to jedno z nieśmiertelnych dzieł japońskiej sztuki komiksowej, stworzone przez nieodżałowanego mistrza Osamu Tezukę, którego zawsze podziwiałem. Dzieło porywa pokolenia czytelników od momentu powstania w 1950 roku do dziś. Praca nad Pluto była dla mnie okazją, aby tchnąć nowego ducha w komiks Atom Żelaznoręki: Największy robot na Ziemi, utwór, który wzruszał mnie, gdy byłem dzieckiem.

Naoki Urasawa

Po śmierci Osamu Tezuki nie ma japońskiej mangi. Był Leonardem Da Vincim, Goethem i Dostojewskim świata komiksu. Naoki Urasawa i ja nie chcieliśmy, aby osiągnięcia Tezuki odeszły w niepamięć, dlatego w 2003 roku, w okrągłą rocznicę urodzin głównego bohatera, z jego sztandarowego dzieła - Atoma Żelaznorękiego, stworzyliśmy remake epizodu pod tytułem: Największy robot na Ziemi.

Jakim człowiekiem był Osamu Tezuka? Co takiego chciał przekazać?

Tym, których zainteresował Pluto, polecam też pozostałe komiksy Osamu Tezuki.

Takashi Nagasaki

Osamu Tezuka (1928-1989) uważany jest za ojca japońskiego komiksu (czasami zwany jest nawet Bogiem Mangi). Człowiek wszechstronny, z wykształcenia lekarz. Trudno wymienić twórcę z Kraju Kwitnącej Wiśni, który nie inspirowałby się jego dziełami. Nie sposób też wyliczyć wszystkich znanych tytułów, jakie stworzył, ale do najbardziej rozpoznawalnych należą Atom Żelaznoręki, Black Jack, Król Dżungli oraz Budda. Jego imię nosi jedna z najbardziej prestiżowych nagród japońskiego przemysłu komiksowego. W Takarazuce mieści się Muzeum Osamu Tezuki.

Naoki Urasawa urodził się w 1960 w Tokio. Sławę przyniosła mu seria Yawara! - opowieść o dziewczynie uprawiającej judo. Obecnie jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych japońskich twórców komiksowych. Na Zachodzie znany głównie z ostatnich dzieł - Monster, 20th Century Boys i Pluto. Otrzymał wiele nagród i nominacji, w tym jako jedyny twórca zdobył dwukrotnie Tezuka Osamu Sho. Wśród swoich inspiracji wymienia prace Katsushiro Otomo (autora Akiry).